To niesamowite, jak szybko minął ten rok! Zaczynaliśmy od pustych subforów, a teraz jesteśmy miejscem pełnym emocji, pasji i niezapomnianych chwil. Dziękujemy każdemu z Was za to, że tworzycie to forum, czyniąc je wyjątkowym! Z tej okazji przygotowałyśmy kilka 
Zasady
1. Prowadzenie gier w lokacjach nawiedzonych wiąże się z ryzykiem wkroczenia do rozgrywki Voodoo Queen bez wcześniejszego ostrzeżenia.
2. Nie będą to jednak rozgrywki prowadzone przez Mistrza Gry, a losowe zdarzenia, jakie mogą mieć miejsce w przygotowanych lokacjach, związane ze specyfiką danej lokacji.
3. Za ustosunkowanie się w grze do przywołanej przez Voodoo Queen sytuacji przysługuje możliwość odebrania specjalnej odznaki za grę w lokacji.
4. Lista odznak do odebrania znajduje się poniżej. Odznaki należy odebrać w temacie z odbiorem odznak. Do odbioru odznaki należy użyć kodu dla odznak fabularnych.
Po kliknięciu w zdjęcie każdej z nawiedzonych lokacji zostaniecie przeniesieni na jej subforum.
2. Nie będą to jednak rozgrywki prowadzone przez Mistrza Gry, a losowe zdarzenia, jakie mogą mieć miejsce w przygotowanych lokacjach, związane ze specyfiką danej lokacji.
3. Za ustosunkowanie się w grze do przywołanej przez Voodoo Queen sytuacji przysługuje możliwość odebrania specjalnej odznaki za grę w lokacji.
4. Lista odznak do odebrania znajduje się poniżej. Odznaki należy odebrać w temacie z odbiorem odznak. Do odbioru odznaki należy użyć kodu dla odznak fabularnych.
Po kliknięciu w zdjęcie każdej z nawiedzonych lokacji zostaniecie przeniesieni na jej subforum.
governor nicholls
Odznaka przydzielana za ustosunkowanie się do sytuacji przywołanej przez Voodoo Queen. Odznaka do odbioru przez użytkownika.
MAY BAILY'S HOUSE
Odznaka przydzielana za ustosunkowanie się do sytuacji przywołanej przez Voodoo Queen. Odznaka do odbioru przez użytkownika.
VISITORs Center
Odznaka przydzielana za ustosunkowanie się do sytuacji przywołanej przez Voodoo Queen. Odznaka do odbioru przez użytkownika.
OLD ABSINTHE HOUSE
Odznaka przydzielana za ustosunkowanie się do sytuacji przywołanej przez Voodoo Queen. Odznaka do odbioru przez użytkownika.
MURIEL'S JACKSON SQUARE
Odznaka przydzielana za ustosunkowanie się do sytuacji przywołanej przez Voodoo Queen. Odznaka do odbioru przez użytkownika.
THE DUNGEON
Odznaka przydzielana za ustosunkowanie się do sytuacji przywołanej przez Voodoo Queen. Odznaka do odbioru przez użytkownika.
st. Louis cemetery
Odznaka przydzielana za ustosunkowanie się do sytuacji przywołanej przez Voodoo Queen. Odznaka do odbioru przez użytkownika.
gauche crescent
Odznaka przydzielana za ustosunkowanie się do sytuacji przywołanej przez Voodoo Queen. Odznaka do odbioru przez użytkownika.
Old Absinthe House
Charakterystyczny biały budynek na rogu ulic Bienville i Bourbon został pierwotnie wzniesiony, aby pomieścić firmę importującą towary z Europy. Przez następne czterdzieści lat sklep był miejscem handlu wymiennego żywnością, tytoniem i hiszpańskimi alkoholami oraz funkcjonował jako prototypowy „narożny sklep spożywczy”, aż po 1815 roku przekształcono go w kawiarnię i wreszcie funkcjonujący do dziś bar „The Absinthe Room”. Mimo prohibicji, serwowano tam pod ladą alkohol, na co władze przymykały oko, przez co stał się jednym z najważniejszych „wodopojów” ówczesnego Nowego Orleanu. Ta knajpka znana była jako „The Absinthe House Bar” i serwowała nielegalny alkohol tym, którzy wiedzieli, gdzie się bawić lub przynajmniej wiedzieli, kogo zapytać – a to właśnie tutaj spotykali się wszyscy liczący się w mieście ludzie na przestrzeni lat. Ten 200-letni bar do dziś odwiedzają znani klienci, którzy kiedyś tam imprezowali. Możesz zająć miejsce obok generała Andrew Jacksona, królowej voodoo Marie Laveau lub pirata Jeana Lafitte’a…
Muriel's Jackson Square
Po wielkim pożarze trawiącym Nowy Orlean w 1788 roku, budynek, w którym aktualnie znajduje się restauracja, został spalony niemal do fundamentów. Wtedy też prawa do placu nabył Pierre Antoine Lepardi Jourdan, który zbudował dla siebie i rodziny swój wymarzony dom, przywracając mu pierwotną świetność. Jourdan uwielbiał swój piękny dom, zapraszał do niego ważnych ludzi z całego miasta, a jego wieczorki przy pokerze, gdzie zbierała się cała towarzyska śmietanka miasta, znane były w całej Luizjanie i każdy chciał dostać zaproszenie na tę okoliczność. Niestety, Pierre był człowiekiem, który nigdy nie potrafił ugasić pragnienia dreszczyku emocji i podniecenia związanego z hazardem. W 1814 roku postawił budynek w grze w pokera i miażdżąco stracił jedyną rzecz, którą cenił najbardziej w życiu – swój ukochany dom. Szok po stracie był tak silny, że zanim musiał opuścić lokal i oddać ukochany skarb, popełnił tragicznie samobójstwo na drugim piętrze, w tym samym miejscu, gdzie dziś mieszczą się salony seansowe Muriel, a przed pożarem znajdowały się kwatery niewolników w czasie po opuszczeniu portu i przed wystawieniem ich na handel. Jego duch nie pojawia się w ludzkiej postaci, ale zamiast tego jako przebłysk iskrzącego światła wędrujący po salonie.
May Baily's House
Na pierwszy rzut oka wydaje się, że May Baily's Place w Dzielnicy Francuskiej Nowego Orleanu niewiele się zmienił od czasu jego budowy w 1821 roku. Zanim stał się burdelem, hotelem czy barem, budynek był klasztorem, który podczas wojny secesyjnej służył jako szpital. Z czasem portrety nowej właścicielki tego przybytku autorstwa E.J. Bellocq – słynnego fotografa ze Storyville – udekorowały ściany i przygotowały scenę dla tego niegdyś osławionego burdelu, który znajdował się na obrzeżach dzielnicy czerwonych latarni w Nowym Orleanie. Lokal – o bardzo wysokim standardzie świadczonych usług i rozrywek – stał się miejscem spotkań dla burżuazji, prominentnych postaci społecznych i innych zamożnych klientów. W tych ścianach John James Audubon napisał swoje słynne "Ptaki Ameryki", kobiety w skąpych sukienkach kusiły mężczyzn zmysłowym tańcem, a kilku żołnierzy straciło życie wypowiadając hasła skrajne z aktualnie panującymi zwyczajami. W Nowym Orleanie za murami May Bailey’s Place zaszło wiele zmian, wewnątrz widać stały napływ ludzi, a duchy zmarłych nadal w niepokoju krążą po korytarzach. Mówi się, że weterani wojny secesyjnej przechadzają się po nawiedzonym hotelu i barze w towarzystwie dobrze ubranych dam…
The Dungeon
Otwarty w 1969 roku tajny bar w Nowym Orleanie przez długi czas był znany wyłącznie z przekazu ustnego. Nawet dzisiaj znalezienie tego miejsca za pomocą GPSu nie jest łatwe. Ale The Dungeon czeka na każdą zbłąkaną duszę żądną poszukiwań drinka, przygody, a może nawet… poznania postaci nie z tego świata! Aby znaleźć to miejsce, trzeba uważnie spacerować ulicami French Quarter, by nie przeoczyć maleńkiego wejścia do ciemnej, bardzo wąskiej, niesamowitej uliczki – nad drzwiami której wisi tablica z napisem „Najbardziej wyjątkowe nocne miejsce w dzielnicy”. Przed wejściem każdy z gości podpisuje zasady, wśród których znajduje się zakaz wykonywania zdjęć i rozpowszechniania informacji o barze. Lokal skąpany w czerwonym świetle ma gotycki, złowieszczy charakter. Pierwsze piętro jest dość standardowe, poza wystrojem w stylu horroru. Schody prowadzące na kolejny poziom są jeszcze węższe niż alejka. Po przybyciu na miejsce ukazują się kajdany zwisające ze ścian, mocno przekłuci i wytatuowani bramkarze oraz ludzie siedzący w podwyższonych drewnianych klatkach, z których każdy pije wybrany przez siebie napój. Ten dwupiętrowy gotycki bar jest jednym z najbardziej wyjątkowych miejsc nocnych w Dzielnicy Francuskiej. Znajdują się tu czarne ściany wyłożone czaszkami i kośćmi, prowokacyjne czerwone oświetlenie, a nawet klatki dostępne do tańca i wypoczynku. Wybór muzyki to heavy metal, wykręcony ze starej szafy grającej, a sekretne drzwi do łazienki na pierwszym piętrze ukryte są w... bibliotece!
New Orleans Visitors Center
Każdy turysta pojawiający się w Nowym Orleanie rozpoczyna swoja przygodę z miastem od French Quarter oraz jednego z najsłynniejszych placów w tej części Stanów Zjednoczonych – Jackson Square. To tutaj znajduje się najbardziej charakterystyczna budowla miasta – Bazylika katedralna św. Ludwika. Po przemierzeniu placu, po drugiej stronie ulicy, znajduje się urokliwa informacja turystyczna, która z daleka wita wszystkich spacerowiczów strzelistą wieżą z kolorowymi, połyskującymi w słońcu szkiełkami umieszczonymi w dachu i przyciąga charakterystycznym zapachem ziemistych, ciężkich kadzideł. Uśmiechnięci przewodnicy oraz przewodniczki stojące pod wejściem z daleka emanują magiczną aurą Nowego Orleanu i zawsze chętnie służą pomocą w zakupie biletów na wszystkie najważniejsze atrakcje miasta – włączając w to wycieczkę po bagnach. Doradzą, w której wypożyczalni rowerów właściciel nie zedrze większej ilości pieniędzy, niż jest to konieczne, gdzie zjeść prawdziwą lokalną kuchnię, gdzie stołują się mieszkańcy oraz zdradzą, których ulic unikać po zapadnięciu zmroku i w którym klubie gra dziś najlepsza kapela z muzyką na żywo. A dla turystów, którzy wzbudzą ich wybitną… sympatię, są w stanie zaoferować szczególny rodzaj wycieczki po mieście. Każda z przygotowanych przez nich tras jest inna, każda wyjątkowa i bez wątpienia zapewni niezapomniane i pełne wrażeń atrakcje.
St. Louis Cemetery No. 1
St. Louis Cemetery No. 1 w Nowym Orleanie to historyczne miejsce pochówku, emanujące tajemniczym urokiem i głębokim poczuciem historii. Założony w 1789 roku, jest najstarszym cmentarzem w mieście i zawiera groby wielu wybitnych postaci, w tym kapłanki voodoo Marie Laveau. Unikalne nadziemne grobowce cmentarza, znane również jako "miasta umarłych", dodają mu tajemniczej atmosfery. Labiryntowe ustawienie tych ozdobnych grobów tworzy krajobraz przesiąknięty niepokojem i pięknem. Widok zniszczonych i porośniętych mchem nagrobków, które przetrwały wieki, dodaje do tego miejsca aurę tajemniczości. St. Louis Cemetery No. 1 często kojarzy się z opowieściami paranormalnymi i widzeniami duchów. Legendy dotyczące ducha Marie Laveau, krążącego po cmentarzu, dodatkowo wzmagają jego tajemniczą reputację. Odwiedzający są zafascynowani mistycyzmem tego miejsca, a prowadzone wycieczki dostarczają wiedzy na temat historii, architektury i rzekomych zjawisk nadprzyrodzonych w jego obrębie. Wędrując przez cieniste alejki St. Louis Cemetery No. 1, nie sposób się oprzeć uczuciu związania z przeszłością i szacunku dla zmarłych. Eteryczne szepty historii i atmosfera ducha sprawiają, że ten cmentarz jest niezbędnym miejscem dla tych, którzy interesują się skrzyżowaniem życia, śmierci i nadprzyrodzonego w samym sercu Nowego Orleanu.
Governor Nicholls Street
To urokliwa ulica, bogata w historyczne dziedzictwo i kulturowy charakter. Otoczona kolorowymi domami o tradycyjnej architekturze, ta malownicza ulica emanuje autentycznym duchem Nowego Orleanu. Governor Nicholls Street jest znana z zachowanych epokowych detali, takich jak ozdobne poręcze, piękne werandy i malownicze podwórka. Spacerując tą ulicą, można poczuć puls kultury Treme, słysząc dźwięki jazzu unoszące się z lokalnych klubów i ciesząc się lokalnymi smakami. To miejsce przyciąga zarówno mieszkańców, zachwyconych unikalnym charakterem, jak i turystów, pragnących zanurzyć się w autentycznej atmosferze Nowego Orleanu. Lokalna legenda głosi, że podczas nocnych spacerów ulicami można spotkać ducha samej Marie Laveau.
Gauche Crescent
Opuszczona dzielnica znajdująca się w Lower Ninth Ward. W opuszczonym obszarze miasta, gdzie czas zdaje się zatrzymać, dominują zapomniane magazyny i zrujnowane domy, które świadczą o przeszłości pełnej tajemnic i historii. Mroczna atmosfera opuszczonej dzielnicy wypełniona jest szumem wiatru przemykającego przez puste korytarze magazynów i dźwiękami skrzypiących desek zniszczonych domów. Przygasłe latarnie uliczne rzucają blade światło na opuszczone ulice, gdzie roślinność zaczyna stopniowo przejmować kontrolę nad zapomnianymi chodnikami. Złomowiska i pokryte kurzem szyby okienne obrazują dawne dni pełne życia, które ustąpiły miejsca upadkowi i zaniedbaniu. Te opuszczone obszary – choć niegdyś tętniące życiem – obecnie przywodzą na myśl tajemnicze opowieści o upadku i zmianach, zamykając pewien rozdział w historii tego miejsca.